Montaż zaworu wodociągowego na zewnątrz

Zewnętrzny zawór wodny montuje się zwykle na wysokości około 50 cm nad ziemią. Przed zimą, z rury należy spuścić wodę, aby nie zamarzła. A to oznacza, że zawór powinien znajdować się wyżej niż miejsca przyłączenia rury. Wówczas w najniższym punkcie rury można zamontować zawór spustowy. Nowy, dodatkowy odcinek rury powinien być możliwie jak najkrótszy z uwagi na możliwość zamarzania wody.

Rura odchodząca od głównego zaworu odcinającego zwykle ma dużą średnicę. Gałązki odchodzące od rury głównej zwykle mają średnicę 15 mm, a niektóre rury w punktach poboru wody mogą mieć średnicę 12 mm. Z tego względu może zajść potrzeba pracy z rurami o różnych średnicach. Jeżeli chcemy uniknąć połączeń lutowanych, można zastosować łączniki zaciskowe dostępne dla wszystkich średnic rur.

Należy wybrać miejsce montażu zaworu wodnego i wyprowadzenia rury ze ściany. W ścianie wywiercić 20-milimetrowy otwór przelotowy, wiercąc od wewnątrz, z niewielkim spadkiem w kierunku na zewnątrz, aby do środka rury nie dostawała się woda z opadów deszczu. Zawór można przykręcić do łącznika ściennego lub elementu montażowego osadzonego w ścianie. Przez otwór przeprowadzić kawałek rurki kablowej i wypełnić szczeliny masą szpachlową. Rury można wyginać samodzielnie lub skorzystać z łączników kolankowych. Zalecamy stosowanie łączników zaciskowych z uwagi na większą wygodę.

Przed przystąpieniem do pracy należy zamknąć główny zawór odcinający. Następnie odkręcić wszystkie zawory, aby spuścić wodę z rur.

Ustalić miejsce wstawienia trójnika na rurze zasilającej do podłączenia zaworu zewnętrznego. Następnie przeciąć rurę zasilającą za pomocą piły do metalu lub obcinarki do rur, usuwając odcinek rury o długości około 2 cm. Usunąć zadziory pilnikiem i przeszlifować oba końce rury papierem ściernym. W przypadku ograniczonej przestrzeni na obróbkę rury, można użyć szlifierki kątowej. W takim przypadku należy pamiętać o założeniu okularów ochronnych.

Najprostszym sposobem łączenia rur miedzianych jest zastosowanie łączników zaciskowych. Można zakupić łączniki o różnych profilach i rozmiarach. Dostępne są łączniki we wszystkich średnicach w postaci redukcji, trójników, kolanek i zaślepek.
W celu zamontowania trójnika na jeden z końców rury należy nasunąć nakrętkę, a następnie podkładkę zaciskową lub pierścień zaciskowy. Następnie nasunąć trójnik na ten koniec rury i ostrożnie docisnąć pierścień zaciskowy w stronę trójnika. Ręką dokręcić nakrętkę, aż do wyczuwalnego oporu, aby lekko docisnąć trójnik na rurze. Ważne jest, aby nakrętka została prawidłowo osadzona na gwincie i obracała się bez oporów. Następnie należy nasunąć nakrętkę i pierścień zaciskowy na drugi koniec rury, wsunąć go w trójnik i dokręcić nakrętkę ręką.

Na koniec nakrętki należy dokręcić za pomocą klucza o właściwym rozmiarze lub klucza nastawnego. Dokręcać należy ostrożnie, ponieważ miedź jest miękkim materiałem i łatwo może ulec uszkodzeniu. Jeden obrót nakrętki zwykle wystarcza, aby zapewnić wodoszczelne połączenie.

Poprowadzić rurę wraz z zamontowanymi niezbędnymi kolankami i złączkami zaciskowymi do otworu w ścianie zewnętrznej. W najniższym punkcie na rurze należy zamontować zawór spustowy, który umożliwi spuszczenie wody przed nastaniem mrozów. Żadna inna część rury nie powinna znajdować się poniżej, ponieważ w przeciwnym razie nie będzie można usunąć całej wody z rury. Gałązkę rury należy przymocować do ściany za pomocą obejm lub uchwytów, uwzględniając przynajmniej 1 obejmę lub uchwyt na metr bieżący rury.

Łącznik ścienny należy zamontować możliwie jak najbliżej miejsca, gdzie rura wychodzi ze ściany. Wywiercić otwory montażowe w ścianie, włożyć w nie kołki i przykręcić łącznik ścienny. Podłączyć rurę do łącznika ściennego i dobrze skręcić wszystkie elementy. Należy stosować kurek z aeratorem. Jest to specjalny zawór wewnątrz kurka zapobiegający tworzeniu się podciśnienia w przypadku spadku ciśnienia wody. Zapobiega on cofaniu się wody z podłączonego węża do rury zasilającej. Nawinąć 3 zwoje taśmy teflonowej zgodnie z ruchem wskazówek zegara na gwint kurka, a następnie wkręcić kurek w łącznik ścienny.

Zamiast montażu z użyciem łącznika ściennego, zawór można częściowo wpuścić w ścianę. Ten sposób montażu gwarantuje mniejszą podatność na uszkodzenia i zapewnia bardziej profesjonalny wygląd. W celu osadzenia elementu mocującego wpuszczanego w ścianę trzeba odkuć wystarczającą ilość muru wokół rury, aby element ten płasko i elegancko przylegał do ściany. Element mocujący można osadzić w ścianie za pomocą szybkowiążącego cementu, który twardnieje w ciągu 20 minut. Nawinąć taśmę teflonową na gwint kurka i zamocować go w elemencie montażowym. Otworzyć główny zawór odcinający i sprawdzić instalację pod kątem ewentualnych wycieków.